Περιοδικό Túnel, Αύγουστος 2022
Η ιστορία μπορεί να φαίνεται λίγο πολύ γνωστή. Μια ομάδα γυναικών οπαδών της Ακαδημίας ένιωσαν την ανάγκη να ανοίξουν νέους χώρους, αφενός να οργανωθούν, αφετέρου να δημιουργήσουν νέους δεσμούς στο κλαμπ των ερώτων τους. Όλοι οι θαυμαστές, όλα τα μέλη, όλοι μαζί: Rossana Echeverry, Valentina Varela, Daniela Centena, Camila Testón και Mariana Voetter. Συναντιούνται το βράδυ, στη σκοτεινή έδρα του Racing Club de Montevideo, στο Calle Millán, στην περιοχή που εκτείνεται μέχρι την πλευρά του Estadio Parque Osvaldo Roberto. Επιμένουν, χτυπούν τις πόρτες, διοργανώνουν εκδηλώσεις, ακόμη και όταν αμφισβητείται η συμμετοχή ή η ιδιότητα μέλους. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος Racing: ο σύλλογος της γειτονιάς, ο παλιός που είναι επίσης «ανώνυμος αθλητικός σύλλογος» (SAD) από το 2021, που χωρίζει αυτόν τον απτό κόσμο που συνδέεται με την επικράτεια, την ιστορία, τη γειτονιά και το γρασίδι. με αθλητική επιχείρηση που αναζητά κέρδη και επαγγελματίες, ως συνώνυμο των επενδύσεων. Στο σταυροδρόμι αυτών των δρόμων, γεννήθηκε η Comisión de Género y Diversidades της Racing. Τα κεντρικά γραφεία στο Calle Millán είναι σε αμυδρό φως. Μπορείτε να δείτε έργα στην περιοχή όπου συνυπάρχουν το Parque Roberto και τα κεντρικά γραφεία της Racing, τα οποία, έχοντας μια πρόσοψη βαμμένη σε λευκό, μόλις και μετά βίας φαίνονται από το κίτρινο φως της λεωφόρου. Ίσως μια από τις ιδιαιτερότητες που ξεχωρίζει σε αυτή την επιτροπή είναι ότι γεννήθηκε σε ένα κλαμπ με μοιρασμένη περιουσία. Ο σημερινός πρόεδρος είναι ο Ουάσινγκτον Λιζάντρο και το SAD διευθύνει ο Φερνάντο Καβενάγκι, πρώην επιθετικός της Ρίβερ Πλέιτ. Η συνέλευση της ομάδας, που πραγματοποιήθηκε τον Φεβρουάριο του 2021 στο στάδιο Centenario, ενέκρινε τη μετατροπή της «παλιάς» Racing σε SAD με 84 ναι και 79 όχι. Παρά το γεγονός ότι αυτή η μορφή διαχείρισης και οργάνωσης, ακόμη και πολιτική, του συλλόγου δεν είναι καινούργια στον κόσμο, ξεκινώντας από το 1990 στην Ευρώπη και την Ισπανία, προσγειώθηκε στην Ουρουγουάη το 2009, όπως συμβαίνει με ορισμένες ιδέες που εισάγονται από τον Βορρά. Ο πρώτος σύλλογος που ιδρύθηκε ως SAD ήταν η Deportivo Maldonado το 2009.
Με αυτό το σύστημα δημιουργείται μια οντότητα αστικού δικαίου που μεταβιβάζει στη SAS «αθλητικά περιουσιακά στοιχεία» τα οποία περιλαμβάνουν τα δικαιώματα συμμετοχής σε παίκτες, τηλεοπτικά και οικονομικά δικαιώματα στις μεταγραφές, αλλά όχι περιουσιακά στοιχεία όπως η έδρα και το γήπεδο. Σύμφωνα με τον Cavenaghi και διάφορα μέσα ενημέρωσης της Ουρουγουάης, η σύμβαση SAD είναι για 45 χρόνια, με δυνατότητα ανανέωσης κάθε δέκα χρόνια. Η Racing, η οποία γιόρτασε τα 103α γενέθλιά της στις 6 Απριλίου 2022, έφτασε στις πρώτες θέσεις στη δεύτερη κατηγορία με έναν ξεκάθαρο στόχο: την άνοδο. Αν και η επιτροπή συγκροτήθηκε επίσημα τον Μάιο, λειτουργεί από το 2020. Τα τελευταία μέλη εντάχθηκαν το 2022 και σύμφωνα με όσα λένε οι ίδιοι, είναι πάντα ανοιχτή στο να συνεχίσει να υποδέχεται ανθρώπους που θέλουν να συνεισφέρουν. «Πάντα συμμετείχα στο κομμάτι που αφορούσε την κοινωνικότητα, σε εκδηλώσεις – λέει η Rossana Echeverry που βρίσκεται στην τρίτη προσπάθεια να δημιουργήσει την επιτροπή μέσα στο κλαμπ – Λειτουργεί εδώ και αρκετό καιρό. Είμαι θαυμαστής πολλά χρόνια, από τα δεκαπέντε μου και τώρα είμαι κοντά στα πενήντα». Η Valentina Varela, 17, είναι το νεότερο μέλος, έφτασε στην επιτροπή επειδή η μητέρα της Daniela, η οποία είναι επίσης μέλος της, της είπε «Με συνέλαβε. Μου αρέσει η ιδέα ότι εμείς οι φίλαθλοι που έχουμε εμπειρίες εκτός γηπέδου μπορούμε να συμμετέχουμε και να βοηθήσουμε πάνω απ’ όλα το γυναικείο ποδόσφαιρο».
Η Daniela Centena, 45 ετών, ήταν πάντα λάτρης της Racing. «Οι γονείς μου ήταν θαυμαστές και κληρονόμησα αυτό το πάθος. Στην αρχή ήμασταν όλοι συνεργάτες, θυμώσαμε με τη διοίκηση όταν η ομάδα υποβιβάστηκε και δεν συμφωνούσαμε γενικά στην αθλητική ιδέα. Δεν έχουμε ανανεώσει την κάρτα μέλους, αλλά δεν έχουμε σταματήσει να πηγαίνουμε σε αγώνες. Δεν είχαμε συμμετάσχει ποτέ στο κοινωνικό κομμάτι και ανακαλύπτοντας αυτή την επιτροπή μας ενδιέφερε το είδος και το είδος της δουλειάς. Επικοινωνήσαμε με την Cami και ενώσαμε για τους εορτασμούς Dia de la Madre. Επιστρέψαμε ως συνεργάτες (γέλια). Είμαι στην ευχάριστη θέση να το μοιραστώ με τη Βαλεντίνα, γιατί μοιραζόμαστε το πάθος». Η Camila Testón είναι 23 ετών και είναι το «γηραιότερο» μέλος. «Γιατί είμαι θαυμαστής; Η ιστορία είναι μεγάλη – λέει – οι γονείς μου είχαν χωρίσει και η μητέρα μου ήρθε στο Sayago, επειδή δούλευε για την οικογένεια Moro. Εκείνη την εποχή ο Ενρίκε Μόρο ήταν ο πρόεδρος της Λέσχης Σαγιάγο. Όλοι σε εκείνο το σπίτι είναι άρρωστοι με αγώνες και μιλούσαμε γι’ αυτό όλη την ώρα. Μια μέρα περπατούσα με τον μπαμπά μου στο Millán και ρώτησα τον μπαμπά μου γιατί υπήρχαν τόσοι πολλοί άνθρωποι ντυμένοι στα πράσινα και λευκά και μου είπε ότι ήταν επειδή ήρθαν να δουν το κλαμπ της γειτονιάς. Η περιέργεια ήταν τόσο μεγάλη που μια μέρα πήγα σε ένα παιχνίδι Sayago και μετά για να δω την Racing. Στη συνέχεια, υπήρχε η ομάδα της murga (μια μορφή χορού και θεάτρου ισπανικής προέλευσης n.d.T) Contrafarsa και μας αρέσει το Carnival και παρέμεινε ως κάτι συνδεδεμένο: Racing, Sayago και Contrafarsa. Το 2016 άρχισα να είμαι μέλος του φοιτητικού κινήματος Liceo 26 και γνώρισα έναν συμμαθητή που φορούσε πάντα τη φανέλα Racing. Ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε μαζί στο γήπεδο και μέχρι σήμερα “Racing, Racing, Racing”. Υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να εξηγηθεί. θα έλεγε η μητέρα μου. «Πρέπει να ήσουν οπαδός της Racing σε μια άλλη ζωή», γιατί οι αγώνες είναι μέρος της καθημερινότητάς μου».
Για να προσπαθήσει να εξηγήσει τι σημαίνει στη ζωή της αυτή η επανάληψη του ονόματος του συλλόγου, η Camila σχολιάζει «Σηκώνομαι και είναι Racing. Πρέπει να μάθω πότε είναι το επόμενο παιχνίδι και να πάρω το εισιτήριο. Το ίδιο ισχύει και για τις δραστηριότητες του συλλόγου. Την ημέρα που υποβιβάστηκε η Racing, νοσηλεύτηκα για ένα δεκαπενθήμερο επειδή ο καρδιακός μου ρυθμός έπεσε από το να ήμουν στο γήπεδο. Είναι και η σωτηρία μου. Ήμουν στο νοσοκομείο για πολύ καιρό και το να ξέρω ότι θα δω τη Racing ήταν καλό για μένα». Η Maria Voetter, 34 ετών, εμφανίζεται ως το πιο ντροπαλό μέλος. Όταν μιλάει λέει. «Είμαι στην επιτροπή από το 2020, μετά τις εκλογές. Πρώτα στο Comisión Social και μετά στο de Género. Είμαι από το Pando. Ο πατέρας και ο παππούς μου γεννήθηκαν στο Sayago. Ο πατέρας μου έγινε θαυμαστής και άρχισα να πηγαίνω στο γήπεδο μαζί του το 2008. Ξεκίνησε ως συνήθεια και πλέον όλα είναι αγωνιστικά. Εκεί που βλέπω πράσινο και άσπρο, είναι Racing». Οι απαρχές Για να μάθουν πώς δημιουργήθηκε η επιτροπή, όλοι ρωτούν την Καμίλα. Αφιερώνει χρόνο για να εξηγήσει τη διαδικασία. «Το 2018, η ιδέα της δημιουργίας της Επιτροπής Φύλων παρουσιάστηκε στην προηγούμενη ηγεσία υπό την προεδρία του Nicolás Núñez. Ο Christian Marino που διαχειριζόταν πάντα τα δίκτυα Racing και πάντα δεχόταν κριτική, επειδή έγιναν οι αναρτήσεις του March for Diversity ή της 20ης Μαΐου, δεχόταν συνεχώς επίθεση. Με τον καιρό έγινε πιο συχνό και συνηθίσαμε στην ιδέα ότι εκείνη την εποχή η Racing θα δημοσίευε κάτι. Ο Christian πρότεινε τη δημιουργία μιας επιτροπής σε μια ομάδα θαυμαστών που απάντησαν ότι όταν γεννήθηκε θα έπρεπε να σχηματιστεί από γυναίκες στη διοίκηση, οι οποίες γνώριζαν πολύ λίγα. Στο τέλος αυτής της ηγετικής θητείας, ο σύλλογος εμφανίστηκε στο SAD και αρχίσαμε να προετοιμαζόμαστε για τις επόμενες εκλογές.
Μια ομάδα που ονομάζεται Williams Lucas [Λίστα 11] γεννήθηκε, σαν πρώην πρόεδρος της Racing. Ένα έργο, γραμμένο από εμένα, παρουσιάστηκε για τη δημιουργία της Comisión de Género. Είπαν ναι. Σε όλους τους συλλόγους οι προμήθειες είναι κάτι ξεχωριστό και δεν υπάρχει πάντα χώρος. Έτσι συνέχισα να ζητωκραυγάζω μέχρι να υπάρξει μια λεγόμενη «επίσημη κλήση» για να είμαι μέρος της επιτροπής. Πριν υπάρξουν μεμονωμένες ομάδες, κάναμε εργαστήρια και είχαμε κάποιες ανησυχίες. Καταλήξαμε να γίνουμε περισσότερα μέλη και ξεκινήσαμε με δραστηριότητες. Αυτή τη στιγμή είδαν ότι πηγαίναμε στη δουλειά. Είναι μόνιμη επιμονή». Τα μέλη της επιτροπής γνωρίζουν αυτή τη στάση διαρκούς επιμονής στις προτάσεις του. Αναγνωρίζουν ότι, εκτός από τη συγκεκριμένη εργασία για την υλοποίηση ενός έργου, υπήρξε μια πολιτική δράση που περιλαμβάνει συνομιλία, εξήγηση, κοινή χρήση με άλλους και τους άλλους στόχους της. Πολλές φορές βρίσκονται με παρόμοια άτομα και πολλοί άλλοι βιώνουν δυσάρεστες καταστάσεις απόρριψης. «Όταν ήταν τα γενέθλια του συλλόγου, τον Απρίλιο, αφού επισημοποιήσαμε την επιτροπή, συμβουλεύαμε ότι θα δημιουργήσουμε ένα «μωβ σημείο» ως χώρο για να ευαισθητοποιήσουμε τη βία με βάση το φύλο και οι άνθρωποι άρχισαν να συνεισφέρουν. Είχαμε τρεις επίκαιρες συναντήσεις με άτομα που ισχυρίστηκαν ότι ήταν θύματα και τους παραπέμψαμε για βοήθεια στο Comuna Mujer de la Intendencia de Montevideo. Πέρυσι διοργανώσαμε ένα εργαστήριο για τον ανδρισμό με την πρώτη ομάδα και μια δραστηριότητα με το όνομα Llamale H [Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου για τη Σεξουαλική Διαφορετικότητα και το Φύλο στην Ουρουγουάη] με τα αγόρια και τα κορίτσια των ομάδων νέων. Πάντα είχαμε πολλά σχόλια. Ζητήσαμε από την Επιτροπή Οδηγίας να επισημοποιηθεί στα έγγραφα η δημιουργία της επιτροπής, φέτος, πριν από λίγο, καθιερώθηκε επίσημα. Μετά από ενάμιση χρόνο επιμονής και δουλειάς» λέει η Καμίλα.
Καταλάβετε τον απαραίτητο χώρο και όχι μόνο Το θεμελιώδες κείμενο της Επιτροπής για το Φύλο και την Ποικιλομορφία των Αγώνων λέει πολλά πράγματα. Μεταξύ αυτών, καθιστά σαφές ότι υπάρχουν ανάγκες και ότι πρέπει να καλυφθούν για να βαδίσουμε προς την κατεύθυνση ενός πιο ισότιμου, υγιούς, δίκαιου και απαλλαγμένου από βία άθλημα. «Χτίζοντας μια αίσθηση του αθλητισμού που μας επιτρέπει να σκεφτόμαστε ένα άθλημα πιο δίκαιο, πιο υγιές, πιο ισότιμο, απαλλαγμένο από βία, απαλλαγμένο από βία για λόγους φύλου, να δουλεύουμε μεταξύ όλων των δομών από όλους τους παράγοντες, προκειμένου να είμαστε σε θέση να επιτύχουν πρόσβαση στην εξισωτική πρακτική του αθλητισμού. Πρέπει να ξεπεράσουμε όλα τα εμπόδια που εξακολουθούν να εμποδίζουν πολλούς ανθρώπους, κυρίως γυναίκες, να συνεχίσουν να ασκούν τον αθλητισμό. Χρειάζεται να καταβάλουμε τη μέγιστη δυνατή προσπάθεια, μαζί, για να εξασφαλίσουμε τη συμμετοχή των γυναικών στις επιτροπές οδηγιών των συλλόγων, των ομοσπονδιών μας, κ.λπ. […] Για αυτό χρειαζόμαστε μια δέσμευση από ολόκληρη την κοινότητα, από όλους όσοι είναι μέρος του τους θεσμούς και γιατί όχι – στον αθλητικό χώρο. […] Χρειαζόμαστε περισσότερους αθλητές για να δεσμευτούν για την ισότητα των φύλων, που δεν μας φτάνει μόνο με το παιχνίδι, πιστεύουμε σε ένα Racing Club που πάει πιο μακριά. Για αυτό χρειαζόμαστε όλους, γιατί είναι ένας υπέροχος μηχανισμός για να μεταμορφώνουμε ζωές και αν μπορέσουμε να ρίξουμε μια ματιά από αυτό το μέρος, σίγουρα θα μπορέσουμε να χτίσουμε πολλά».