4 Οκτωβρίου 1975, Βιντχουκ, Νοτιοδυτική Αφρική, δηλαδή η τωρινή Ναμίμπια. Στο Ζαουντβάις Στάντιον παίζεται ένα φιλικό. Ήρθαν περίπου έξι χιλιάδες φίλαθλοι. Μπήκαν από διαφορετικές θύρες και κάθονται σε αντίθετες εξέδρες. Στο ανατολικό διάζωμα είναι οι μαύροι, στο κεντρικό οι λευκοί. Αυτός ο διαχωρισμός, για αυτούς τους ανθρώπους, υπάρχει σε καθημερινή βάση. Εκεί δεσπόζει το απαρτχάιντ, το ίδιο της διπλανής Νότιας Αφρικής, της χώρας που κατέχει την Ναμίμπια. Διαχωρισμός στα σχολεία, στις δημόσιες τουαλέτες, αλλά και στις αθλητικές δραστηριότητες, τόσο που στο ποδόσφαιρο έχουν τρία πρωταθλήματα, δηλαδή για λευκούς, μαύρους και coloured, για μικτό πληθυσμό. Όποιος κερδίζει το πρωτάθλημα των whites, ανεβαίνει στην πρώτη κατηγορία της Νότιας Αφρικής. Αλλά όχι εκείνη την ημέρα. Στο γήπεδο τίθονται αντιμέτωποι, για πρώτη φορά στην Ιστορία εκείνης της πλευράς του κόσμου, μία ομάδα λευκών με μία μαύρων. Οι πρώτοι είναι κυρίως Γερμανικής ή Αγγλοσαξονικής καταγωγής, με αρχηγό τον Άσσο Άρενς και τερματοφύλακα τον Πέτερ Ραντέκε, που θα παίξει και στη Γερμανία με τον Μπέρντ Μπρέμε ως προπόνητη, τον πατέρα του Άντι. Οι δεύτεροι έχουν τον άσο Άλμπερτ Τιχέρο, με το 5 στην πλάτη σαν τον Φράντς Μπεκεμπάουερ, το είδωλό του.
Θα είναι ένας σκληρός αγώνας, αλλά χωρίς ίχνος κακίας, που για την ιστορία έληξε 3-3, με ένα πέναλτι που έχασαν οι μαύροι στο τέλος. Ένα αποτέλεσμα που χαροποιεί τους πάντες και ανοίγει έναν δρόμο. Δύο χρόνια μετά, στις 10 Φεβριουαρίου 1977, ένας νέος Γερμανός προπονητής και καθηγητής Ντίτερ Βίντμαν θα το ξαναδοκιμάσει, διοργανώνοντας ένα φιλικό ανάμεσα στις δύο ομάδες που προπονούσε, δηλαδή οι African Stars ενάντια στην ομάδα του σχολείου όπου δούλευε. Την ίδια χρονιά στήνεται και το πρώτο πρωτάθλημα, χωρίς φυλετικούς διαχωρισμούς. Το 1989, στον παρθενικό αγώνα της νέας Εθνικής ομάδας, λευκοί και μαύροι παίζουν μαζί.
Και το 2015, μετά από 40 χρόνια, οι πρωταγωνιστές αυτού του ιστορικού παιχνιδιού ξαναβρέθηκαν. Ο άνθρωπος που οργάνωσε αυτή τη συνάντηση ήταν ο μεγιστάνας Μάνφρεντ Γκόλντμπεκ, που το 1975 ήταν ένας από τους 6 χιλιάδες που έβλεπαν τον κόσμο να αλλάζει χάρη σε μια δερμάτινη σφαίρα.